Terlalu sibuk untuk membaca laporan IPCC yang telah dikeluarkan baru-baru ini? Apakah impak perubahan iklim terhadap pertanian? Entri ini akan memberi rumusan berdasarkan laporan IPCC yang relevan terhadap pertanian.

Rajah IPCC SPM.2C: Ringkasan anggaran impak perubahan iklim yang diperhatikan pada kadar hasil diantara tahun 1960-2013 bagi empat tanaman utama di kawasan beriklim sederhana dan tropika, dengan bilangan titik data dianalisis diberikan dalam kurungan bagi setiap kategori.

Berdasarkan banyak kajian yang meliputi pelbagai benua dan tanaman, didapati lebih banyak kesan negatif perubahan iklim ke atas hasil tanaman daripada kesan positif (keyakinan tinggi). Bilangan yang lebih kecil daripada kajian-kajian ini menunjukkan kesan positif perubahan iklim terhadap tanaman terutamanya di kawasan-kawasan latitud tinggi, walaupun ia masih belum jelas sama ada baki impak menunjukkan kesan negatif atau positif dalam kawasan-kawasan ini (keyakinan tinggi). Perubahan iklim telah memberi kesan negatif kepada hasil gandum dan jagung di kebanyakan benua dan dalam agregat global (keyakinan sederhana). Kesan ke atas hasil padi dan kacang soya telah menjadi lebih kecil di kawasan-kawasan pengeluaran utama dan secara global, dengan perubahan median sifar di semua data yang ada, di mana soya lebih kecil berbanding dengan tanaman lain. Kesan yang diperhatikan mempunyai kaitan terutamanya kepada aspek pengeluaran jaminan makanan, bukannya kepada akses atau komponen lain keselamatan makanan. Lihat Rajah SPM.2C. Sejak AR4 (laporan IPCC sebelum ini), beberapa peristiwa kenaikan harga makanan dan bijirin yang pesat berikutan iklim keterlaluan di negara-negara pengeluar utama menunjukkan sensitiviti pasaran semasa kepada iklim yang keterlaluan disamping faktor-faktor lain (keyakinan sederhana).

Rajah IPCC SPM.7: Ringkasan perubahan unjuran hasil tanaman, disebabkan oleh perubahan iklim sepanjang abad ke-21. Angka ini termasuk unjuran bagi senario yang berbeza terhadap pencemaran udara, bagi kawasan tropika dan sederhana, dan untuk adapatasi dan kes-kes tanpa adaptasi digabungkan. Secara relatif, beberapa kajian telah mempertimbangkan kesan ke atas sistem penanaman untuk senario di mana suhu purata global meningkat sebanyak 4°C atau lebih. Sebanyak lima kerangka masa dalam jangka masa terdekat dan jangka panjang, data (n = 1090) diplotkan dalam tempoh 20 tahun pada paksi mengufuk yang termasuk titik tengah setiap tempoh unjuran masa depan. Perubahan dalam hasil tanaman adalah relatif pada akhir abad ke-20. Data bagi setiap jumlah tempoh masa dijumlahkan kepada 100%.

Bagi tanaman utama (gandum, beras, dan jagung) di kawasan-kawasan tropika dan sederhana, perubahan iklim tanpa adaptasi dijangka memberi kesan negatif kepada pengeluaran tanaman dengan kenaikan suhu tempatan 2°C atau lebih pada akhir abad ke-20, walaupun lokasi secara individual boleh memberi manfaat (keyakinan sederhana). Impak unjuran berbeza bagi pelbagai tanaman dan benua serta senario adaptasi, dengan kira-kira 10% daripada unjuran bagi tempoh 2030-2049 menunjukkan hasil tanaman yang meningkat lebih daripada 10%, dan kira-kira 10% daripada unjuran menunjukkan kerugian hasil tanaman lebih daripada 25%, berbanding dengan abad ke-20. Selepas tahun 2050 risiko kesan hasil akan menjadi lebih teruk bergantung kepada tahap pemanasan. Lihat Rajah SPM.7. Perubahan iklim dijangka meningkatkan kebolehubahan tahunan hasil tanaman secara beransur-ansur di kebanyakan benua. Kesan yang dijangka akan berlaku adalah dalam konteks peningkatan permintaan tanaman yang bakal meningkat.

Semua aspek keselamatan makanan dipengaruhi oleh perubahan iklim, termasuk akses makanan, penggunaan, dan harga yang stabil (keyakinan tinggi). Pengagihan semula penangkapan perikanan laut berpotensi menimbulkan risiko yang tinggi terhadap bekalan yang semakin berkurangan, pendapatan, dan pekerjaan di negara-negara tropika, dengan implikasi yang berpotensi menjejaskan keselamatan makanan (keyakinan sederhana). Peningkatan suhu global ~ 4°C atau lebih di akhir abad ke-20, digabungkan dengan peningkatan permintaan makanan, akan menimbulkan risiko besar kepada keselamatan makanan di peringkat global dan serantau (keyakinan tinggi). Risiko kepada keselamatan makanan secara umumnya lebih besar di kawasan-kawasan latitud rendah.

Pengagihan impak: Risiko-risiko diagihkan sama rata tetapi secara umumnya risiko akan menjadi lebih besar bagi mereka yang kurang bernasib baik dan masyarakat di negara-negara di semua peringkat pembangunan. Buat masa ini, risiko sudah berada pada tahap sederhana kerana impak perubahan iklim berbeza ke atas pengeluaran tanaman (sederhana kepada keyakinan tinggi). Berdasarkan unjuran penurunan dalam hasil tanaman serantau dan ketersediaan air, risiko akan menjadi tidak sama rata dan memberi impak yang tinggi bagi pemanasan tambahan di atas 2°C (keyakinan sederhana).

Rajah IPCC SPM.5: Kelajuan maksimum bagi beberapa spesis haiwan serta tumbuhan bergerak merentasi landskap (berdasarkan pemerhatian dan model; paksi menegak di sebelah kiri), berbanding dengan kelajuan di mana suhu dijangka bergerak merentasi landskap (halaju iklim untuk suhu; paksi menegak di sebelah kanan). Campur tangan manusia, seperti pengangkutan atau pemusnahan habitat, secara ketara boleh meningkatkan atau mengurangkan kelajuan pergerakan. Kotak putih dengan jalur hitam menunjukkan julat dan median kelajuan pergerakan maksimum untuk pokok-pokok, tumbuh-tumbuhan, mamalia, serangga pemakan tumbuhan (median tidak dianggarkan), dan moluska air tawar. Untuk RCP 2.6, 4.5, 6.0, dan 8.5 bagi tahun 2050-2090, garis mendatar menunjukkan halaju iklim bagi purata tanah-kawasan-global dan bagi kawasan rata yang besar. Spesis dengan kelajuan maksimum di bawah setiap baris dijangka tidak dapat menjejaki kesan pemanasan jika tiada campur tangan manusia.

Dalam abad ini, magnitud dan kadar perubahan iklim yang berkaitan dengan pencemaran udara berada pada tahap sederhana hingga tinggi (RCP 4.5, 6.0, dan 8.5) menimbulkan risiko tinggi kepada perubahan besar serantau yang mendadak dan tidak boleh diubah dalam bentuk komposisi, struktur, dan fungsi daratan dan ekosistem air tawar, termasuk tanah lembap (keyakinan sederhana). Contoh yang boleh membawa kepada impak yang besar kepada iklim sistem boreal - tundra Artik (keyakinan sederhana) dan hutan Amazon (keyakinan rendah). Karbon yang disimpan dalam biosfera daratan (misalnya, di kawasan tanah gambut, permafros, dan hutan) adalah mudah terdedah kepada kehilangan atmosfera akibat perubahan iklim, penebangan hutan, dan kemusnahan ekosistem (keyakinan tinggi). Peningkatan kadar kematian pokok dan kemusnahan hutan yang berkaitan dijangka berlaku di kebanyakan rantau sejak abad ke-21, disebabkan oleh peningkatan suhu dan kemarau (keyakinan sederhana). Kemusnahan hutan menimbulkan risiko bagi penyimpanan karbon, biodiversiti, pengeluaran kayu, kualiti air, kemudahan, dan aktiviti ekonomi.